جمعه ۲۲ مرداد ۹۵
51
از سفر استانى مشهد برمى گشتیم.وقت پیاده شدن از هواپیما، دکتر چند ورق کاغذ به من
داد تا نگه دارم.
روى کاغذها دست خط دکتر بود.
اشعار زیبایى سروده بود. برایم جالب بود که دکتر شعر هم مى گوید.
فردا صبح در دفتر رئیس جمهور تا دکتر را دیدم به ایشان گفتم: با اجازه ى شما مى
خواهم آن کاغذها را یادگارى براى خودم نگه دارم.
دکتر با خنده گفت:براى خودت ! من خودم اصل وپاک نویسش را دارم.
52
در جشن کتاب سال آقاى حداد و دکتر با هم حضور داشتند. بعداز سخنرانى آقاى حداد، دکتر
بالاى سن رفت و مشغول سخنرانى شد.
آقاى حداد که خودش هم ادیب است با یک حالت تعجبى درِ گوشم گفت:آقاى احمدى نژاد خیلى
خوب صحبت مى کند!
من هم گفتم:دکتر همیشه این طور صحبت مى کند.جملات کوتاه به کار مى برد.صحبت هایش
نظم منطقى دارد و ساده و همه فهم هم حرف مى زند.
53
در طول شش ماهِ اوّل حضور دکتر در اردبیل به عنوان استاندار، او به طورکامل به
زبان ترکى تسلط پیدا کرده و با مردم استان به زبان خودشان، ترکى صحبت مى کرد.
54
پسرکوچک دکترضریب هوشى بالایى داشت و بین هم کلاسى هایش از لحاظ درسى بالاتر بود.
همین مسأله باعث شده بود او دچارغرور شود. به خصوص که پدرش هم استاندار آنجا بود.
یک با ربه خواست معلم قرار شد با یکى ازهم کلاسى هایش که در درس ریاضى ضعیف بوده،
کارکند.
این دانش آموز جمع و تفریقى را اشتباهى انجام داد. پسر دکتر در جمع دوستانش او
رامسخره کرد. خودش هم فورا" از کارى که کرده بود، پشیمان شد.
در خانه موضوع را با پدرش در میان گذاشت.
دکتر به شدت ناراحت شد و ازعلىرضا خواست برود و از آن دانش آموز عذرخواهى کند. على
رضا هم فرداى همان روزجلوى بقیه ى بچه ها از آن دوستش عذرخواهى کرد.
آن شب پدرش او را کنارى کشید و با او صحبت کرد:اگه آدم یک استعداد و توانایى داشته
باشد باید در اختیار دیگران قرار دهد نه اینکه آن را چماق کند و بزند توى سربقیه!
55
دکتر معمولا" وقتى مطلبى مى خواهد بنویسد،حداکثر استفاده را از کاغذ دم دستش مى
برد. پاکت هاى نامه را آرام و با احتیاط باز مى کند که آسیبى نبیند و بعد از پشت آنها
هم براى نوشتن استفاده مى کند.و دور نمى اندازد.
به کارمندها و منشى هاى دفترش هم سفارش کرده از پشت کاغذهاى باطله که سفید و قابل
استفاده است استفاده کنند.
